Żywice epoksydowe są doskonałymi spoiwami używanymi do wyrobu laminatów wzmocnionych włóknami szklanymi, węglowymi, aramidowymi, tkaninami bawełnianymi, a nawet papierem.
Laminaty epoksydowe charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną, bardzo dobrymi własnościami elektroizolacyjnymi, dobrą odpornością chemiczną oraz dobrą wytrzymałością cieplną. Żywice epoksydowe stosowane do laminowania można podzielić na ciekłe oraz stałe w rozpuszczalnikach. Niezbędnym elementem laminatów jest wzmocnienie.
Czym wzmocnić laminat?
Najpowszechniej stosowanymi wzmocnieniami syciwa epoksydowego są włókna szklane oraz węglowe. Szkło powinno być klasy E lub lepszej (S i R). Szkło cechuje niska sztywność oraz brak odporności na korozję. Tam, gdzie wymagana jest duża sztywność wyrobu oraz wytrzymałość mechaniczna przy zachowaniu minimum ciężaru niezastąpionym wzmocnieniem są włókna węglowe.
Gruntowanie laminatu
Nakładać żywicę wałkiem najlepiej dwukrotnie tak, aby nie zostały na powierzchni „kałuże” utwardzonej żywicy. Na utwardzony grunt (ok. 2 godzin) nanieść laminat. Nakładanie maty, welonu i żywicy: nałożyć cienką warstwę żywicy za pomocą płaskiego pędzla z krótkim włosem lub wałka. Ważne jest nałożenie żywicy przed szkłem i rolowaniem, gdyż obniży to możliwość uwięzienia pęcherzy powietrza w laminacie oraz poprawi impregnację szkła od spodu. Aby dokładnie przemoczyć szkło, można nałożyć dodatkową warstwę żywicy, która ułatwi impregnację kolejnej warstwy.
Kiedy poszczególne włókna przestaną być widoczne, oznacza to, że impregnacja jest właściwa i można nakładać kolejne warstwy. Zachować min. 50 mm zakładki „mata na matę” w tej samej warstwie. Do odpowietrzenia żywicy i przemoczenia szkła używać wałka ryflowanego. Aby usunąć nadmiar żywicy ze szkła, trzeba wałkować ze środka laminatu w kierunku jego brzegów, przyciskając silnie, ale nie za mocno. Warstwy powinno nakładać się „mokro na mokro”. W przypadku braku takiej możliwości w ciągu 24 godzin, przed położeniem warstwy następnej, warstwę wcześniej utwardzoną lekko przeszlifować papierem ściernym. Natomiast po 7 dniach szlifować do „białego szkła”.
